سوسیالیستها بودند که در انترناسیونال، سرود جهانی خود، ندای مبارزه برای حقوق بشر را سر دادند، در حالی که هنوز تا پذیرش عمومی جهان شمول بودن حقوق بشر، ده ها سال مانده بود.
اما بخش بزرگی از جنبش سوسیالیستی از اوایل قرن بیستم میلادی از قائل شدن نقش کليدی برای حقوق بشر در مبارزه خود فاصله گرفت و عدالت اجتماعی را بدون پيوند با آزادی و دمکراسی در راس برنامه خود قرار داد. با پیروزی انقلاب اکتبر روسیه و اولویت یافتن حفظ نظام برآمده از این انقلاب، نظرات و اندیشه هایی در جنبش چپ جهانی قوت یافت که بسیاری از بنیانهای اعتقادی سوسیالیسم را ....
[متن کامل]
|
|
به پیشواز شصتمین سالگرد تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر در 10 دسامبر 1948 میلادی، هیأت سیاسی – اجرایی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) با این باور استوار که در مبارزه علیه نظام استبدادی حاکم بر کشور ما، پیکار برای حقوق بشر نقش کليدی دارد، در این بیانیه دیدگاه خود در این زمینه را تشریح می کند.
حقوق بشر و بنیانهای اندیشه ما
سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) برای تحقق جامعه ای مبارزه می کند که "رشد آزادانه هر فرد آن، به شرط توسعه آزادانه کل جامعه تبدیل شده باشد". این فرمولبندی بنیانگذاران سوسیالیسم در قرن نوزدهم میلادی، کماکان به قوت خود باقی است. این |
|
مردم و نيروهای سياسی ايران بر سر تأمين حقوق بشر زبان مشترکی يافتهاند. مردم ايران اکنون به خوبی میدانند که اين حقوق، مرز و نسبيت فرهنگی و دينی نمیشناسد، جهان شمول است. به جرأت میتوان گفت بخش مهمی از آنچه در دستور کار مبارزه آزادیخواهان ایران قرار دارد، و آنچه گروههای مختلف مردم ایران برای دستیابی بدان تلاش میکنند و در این راستا با مقاومت حکام مستبد جمهوری اسلامی روبرویند، در نظام جهانی حقوق بشر به عنوان حق هر انسان به رسمیت شناخته و تثبیت شده است.
|